Op de drempel van het nieuwe jaar
Nieuwjaarsgroet 1959-01-01 kun je hier downloaden. Deze Nieuwjaarsgroet voor de ingezeten van Ameide – Tienhoven en omstreken is een uitgave van boek- en kantoorboekhandel B. Crezée – Ameide
Hierna volgt de tekst op het voorblad van deze Nieuwjaarsgroet:
We staan bijna op de drempel van het nieuwe jaar, het jaar dat we zullen gaan aanduiden met 1959. Wat ons dit jaar zal brengen weten wij niet.
We zouden haast kunnen zeggen: 1958 is tamelijk rustig verlopen wat het wereldgebeuren betreft.
Indien wij dit zeggen dan is dit te wijten aan het feit dat wij sinds zeer lange tijd niets anders horen dan over oorlogen en geruchten van oorlogen. Wij komen hier nier erg meer van onder de indruk.
Overal is het strijd. De duivel betwist de overwinning van Gods Eengeboren Zoon. Deze felle strijd, die gevoerd wordt met grote legermachten is het wezenlijk zijn van onze wereld. Dit is het, wat wij altijd vergeten.
Wij zien deze strijd in een geheel aards vlak. Wij degraderen een wereldworsteling tot een strijd tussen Amerika en Rusland of nog liever Eisenhower en Chroestsjef. Als Eisenhower zich ziek voelt, dan dalen de aandelen op de beurs, als Amerika achter zou liggen met zijn Spoetniks, ballistische raketten e.d. dan stijgt de angst-thermometer. Dat is fout. Zo moeten wij 1959 niet beginnen.
Nooit mogen wij vergeten, dat er iedere dag van ons leven, ook al zou er één keer vrede zijn, een geweldige strijd gevoerd wordt. Keihard is de strijd tussen Gods legerscharen en die van de duivel. En wij? Wij zijn allen omsingeld. Wij zitten ingesloten, of we willen of niet, medestrijders aan het front van ’t licht of aan het front der duisternis. Dat is wellicht de tragiek van ons leven; wij zouden graag neutraal blijven, toeschouwer zijn. Dan vergapen we ons aan het conflict tussen Rusland en Amerika. Dat is fout, we zijn geen toeschouwers maar medestrijders. Zal er dan toch nog angst zijn in 1959? Natuurlijk! Maar één ding willen we u zeggen: Het Koninkrijk der Hemelen zal overwinnen.
Op de Uitkijk
Het schijnt te zijn, dat op bepaalde tijden het publiek door iets wordt aangegrepen en dat ineens grote opgang maakt: de HOELA HOEPEL.
Een tijdje struikelt men over de hoela-hoepels en dan is het ineens weer voorbij. Niemand kan zo’n verschijnsel verklaren.
Groot en klein hoela-hoepelt. Heupwiegend, buikintrekkend en maar schommelend tolt men een hoepel om het middel heen. Inderdaad, we lijken wel gek. Nu de toepassing!
Wij geloven, dat het gewone volk en het grote publiek het leven niet zo ernstig neemt. Gelukkig. Men is moe van het geklets der diplomaten en topfiguren. Men wil geen oorlog, men wil doodgewoon leven, het dagelijkse werk doen.
Voor tijdverdrijving zonder enige pretentie, kegelen of touwtje springen of een kaartje leggen of zoals nu de hoepelsport beoefenen.
Dit is een teken aan de wand voor de groten der aarde. Het “volk”, het “publiek”, de “gewone mens” wil simpel en goed leven. Meer niet. Dit leven wordt steeds weer door de topfiguren verknoeid. Men kan gewichtig doen, zelfs oorlogvoeren, waarbij “de gewone man weer de klos is, maar het gewone leven heeft men met begrepen. Dat leven vraagt niet naar atoombommen en kunstmanen. Dat vraagt naar het gewone: het dagelijks brood; een eerlijke godsdienst, een beetje ontspanning: een hoela-hoepel.
Dit hebben de groten der aarde nog nooit begrepen. Daarom wensen wij hen een hoela hoepel toe.
Want het leven is simpel.
MET, maar ook ZONDER hoelahoepel.
Hoewel het in onze tijd van modernisering en vervlakking bijna niet meer mogelijk schijnt te zijn onze gedachten te laten gaan over datgene wat voorbij is, toch zullen zeer velen dit met Oud en Nieuw nog wel doen.
Een moment van weemoed, heel even maar, voor datgene wat nooit meer terugkomt. Momenten van vreugde en droefheid zullen er geweest zijn.
In de eerste plaats denken wij aan hen dit ons dit jaar ontvallen zijn.
In Ameide zijn 15 personen overleden en in Tienhoven 4. Geboren werden in Ameide 52 kinderen en in Tienhoven 15. Het aantal huwelijken bedroeg resp. 15 en 1.
Naar elders vertrokken 56 en 13 personen, terwijl 61 en 17 personen zich hier vestigden.
Gemeentelijk leven.
Diverse verenigingen ontvingen dit jaar subsidie. Door de gemeenteraad werd een voorstel aangenomen dat bepaalt, dat herziening c.q. vaststelling van het uitbreidingsplan in voorbereiding is.
Onderhands werden 9 woningen aanbesteed, te bouwen aan de Meidoornlaan en 2 middenstandswoningen, te bouwen aan de Broekseweg. Deze werken worden uitgevoerd door de firma Streefkerk te Ameide.
Aan de heer L. A. Kranenburg werd als hoofd van de openbare lagere school ontslag verleend wegens vertrek naar elders. De heer H. B. v. d. Lee werd als nieuw hoofd der school benoemd.
Het oude raadhuis werd van de Ambachtsheer van Ameide, de heer J. van Stolk te Rotterdam, gekocht.
De heer J. van Straten werd koninklijk onderscheiden wegens 40-jarige dienst als grafmaker-klokkenist.
Bij de gemeenteraadsverkiezingen werd voor het eerst deelgenomen door de c.h.u. Zij behaalde te Ameide en Tienhoven resp. 1 en 2 zetels.
Bij de wethoudersverkiezing te Ameide werden aan de a.r. en de p.v.d.a. ieder een zetel toebedeeld.
Kerkelijk leven.
Ds C. Graafland verliet wegens het aannemen van het beroep naar Woerden onze gemeenten. Laten wij hopen dat spoedig een andere predikant een beroep zal aannemen.
De Ned. herv. kerk te Tienhoven wordt geheel gerestaureerd door de firma L. Woudenberg en Zn. te Ameide.
Verenigingsleven.
Diverse verenigingen namen dit jaar deel aan concoursen en behaalden allen goede resultaten.
De heren C. van Gelderen, C. v. d. Grijn en P. de Jong werden koninklijk onderscheiden wegens uitstekende verdiensten verleend aan hun muziekvereniging.
Dit jaar vond het tweede lustrum Oranjefeest plaats. De verlichting was grootser dan ooit tevoren. Begunstigd door mooi weer is dit feest weer goed geslaagd. Duizenden van elders brachten een bezoek aan het sprookjesachtig verlichte Ameide. Door eendrachtige samenwerking kan een klein dorp iets groots verrichten.
Ameide bezat tijdens de feestweek een “trein”, zij het een miniatuurtrein. De Ameidese winkeliers vereniging had tijdens de festiviteiten ’n winkelweek georganiseerd.
Oud en jong maakten druk gebruik van deze trein teneinde zich door de versierde, verlichte straten laten rijden.
Ter gelegenheid van het 60-jarig bestaan van de muziekveren. “Unie” en “Crescendo” is er een comité gevormd om te komen tot het uniformeren van genoemde verenigingen.
Door medewerking aan een grote loterij door de Ameidese winkeliersvereniging is reeds een groot bedrag hiervoor verkregen.
De traditioneel geworden Ameidese paardenmarkt werd dit jaar uitgebreidmet een jongveedag.
Hoe ras is er weer dit jaar getogen
Verdwenen uit een ieders ogen?
Hoe snellijk is de tijd vergaan!
Dit lezen we in een nieuwejaarswens uit den jare 1815 van de reeds lang vergeten oud-Lexmonder Teunis Keppel.
Er zijn vele weemoedige liederen gewijd aan het afscheid, aan het einde van een jaar en aan alle vergankelijkheid.
Nu we de opgeschroefde vrolijkheid die we ter gelegenheid van de jaarwisseling ook aantreffen en de zogenaamd gepaste weemoed vinden we hier en daar in de literatuur een blijder geluid. Een oprechte vreugde over de nadering van de Nieuwe Hemel en de nieuwe Aarde. Hoe dicht we daarbij zijn of hoe ver we daaraf zijn is voor ons allen een vraag die elk van ons persoonlijk raakt, een vraag waar we nù mee klaar zullen moeten komen, als we tenminste in 1958 nog niet zo ver kwamen.
Als we zo de wisseling der tijden bezien, kunnen we het leven, en wat daarachter ligt, aan.
Als we gaan wensen, en dat is een goede gewoonte bij een jaarwisseling, is de wens dat in 1959 velen in Lexmond dichter bij de Bron van het leven gebracht zullen worden, het belangrijkst.
Dat het jaaroverzicht begint met de geestelijke belangen van Lexmond en zijn bewoners is dus eigenlijk vanzelf sprekend.
Er was in 1958 veel vreugde in het kerkelijk leven. Ds J. Kruyt aanvaardde zijn ambt als predikant van de herv. gemeente van Lexmond in een geheel gerestaureerd kerkgebouw. Een machtig bezit is onze kerk, ook de toren er naast, een fraai geheel om bijzonder trots en gelukkig mee te zijn. Lexmond is dat dan ook. We hopen, dat zorgvuldig onderhoud van het uiterlijk en een trouw gebruik van het gebouw zelf, Lexmond vooruit zal brengen!
Ook de geref. kerk ontving in ds G.J. van den Burgh de zo lang begeerde eigen predikant. Het geref. kerkgebouw heeft merkwaardige schoonheid verkregen door de totale vernieuwing van het interieur, waarbij een verantwoord gebruik is gemaakt van de moderne architektonische vormgeving en kleurenkombinatie. Het uiterlijk van het gebouw is sober, maar binnen de muren is een bijna ideale gelegenheid voor het houden van erediensten, terwijl de bijgebouwen aan de geref. verenigingen een kostelijke ontplooiingsmogelijkheid zullen gaan bieden.
Het verenigingsleven van Lexmond heeft in 1958 wel bijzonder veel meer mogelijkheden ontvangen. Door het initiatief van de plaatselijke verenigingsmensen kwam een keurig ververenigingslokaal tot stand aan de Kortenhoevenseweg, waar de christelijke verenigingen van Lexmond hun thuis zullen vinden. Dat zoiets in Lexmond mogelijk is, zonder de machtige hand van de overheid, is een reden te meer om blij te zijn.
Dat in hetzelfde jaar de afdelingen van het N.V.V. en de daarmee samen werkende organisaties kan zagen ’n keurige vergadergelegenheid te openen in een vroegere oude schuur, die onherkenbaar werd gemoderniseerd en aangepast aan het doel, is voor deze organisatie een compliment en ’n felicitatie waard.
De muziekvereniging Excelsior vierde het 60-jarig bestaan met ’n groots concours. Helaas moet deze vereniging tobben met gebrek aan leden en moeten we zelfs af en toe horen, dat het niet zeker is, dat deze oude vereniging Excelsior het jaar 1959 zal halen. We hopen, dat Lexmond toch zijn eigen muziekvereniging zal houden, ’n nieuwe opbloei lijkt toch altijd mogelijk. Er sluimeren wat dat betreft latente krachten in onze dorpsgemeenschap. Aan wie de eer die op te roepen?
1958 was ook het jaar van een goed geslaagd traditioneel oranjefeest, waarbij de Lexmondse bevolking op een eigen wijze zijn verbondenheid met het Oranjehuis demonstreerde, zonder dat daarbij reclamestunten, winkelweek-aktiviteit of andere commerciële belangen een rol speelden.
Dat de commercie niet kwijnt in Lexmond bewijst de middenstand op andere wijze. Koelcellen voor de fruithandel, winkelmodernisering zoals bij de slager en stichting van een nieuw bankgebouw door de boerenleenbank bewijzen wel, dat er economisch leven heerst in Lexmond.
De overvloedige fruitoogst, het gunstige jaar voor de veehouders, mede veroorzaakt door het goede weer en de na de bestedingsbeperking weer toegenomen economische bedrijvigheid zijn aan deze ontwikkelingen niet vreemd.
Het bezit van de woningbouwvereniging “De Goede Woning” breidt zich nog steeds uit met goede, helaas niet goedkope, woningen. De verbetering aan de volkshuisvesting gaat verder, langzaam maar zeker. Met evenveel vreugde melden we in dit verslag de bouw van diverse fraaie particuliere huizen, waaronder een doelmatige hervormde pastorie, als de afbraak van werkelijk bouwvallige krotten.
De bouw van een nieuwe openbare lagere school vordert goed. We zagen de vlag al op de kap wapperen! In de heer W. van Brummelen kreeg de christelijke lagere school een nieuw hoofd. Het onderwijs aan beide scholen kon onverhinderd voortgang vinden, nadat men de laatste jaren met ziekte en vakatures had getobd.
We zouden nog vele goede dingen van 1958 kunnen noemen. Een bloesemtocht werd georganiseerd door de wandelclub “Willen is Kunnen”, die haar naam nog steeds waar maakt. ’n Andere vereniging, die haar naam waar maakt is “De Vooruitgang”, de Lexmondse fokvereniging, die in een geslaagde jongveedag demonstreerdedat de Lexmondse boer met zijn tijd mee wil en ook mee kan.
Bij de gemeenteraadsverkiezing bleven de kiezers wel trouw aan hun partijen, maar de diverse fracties ondergingen een belangrijke verjonging. Vier van de zeven raadsleden kwamen niet meer terug. De samenstelling van het college van b. en w. bleef onveranderd.
