Gerestaureerd orgel in de Herv. Kerk te Ameide
AMEIDE – De Hervormde gemeente van Ameide nam op 4 april 1984, in een speciale dienst, het geheel gerestaureerd en met een rugwerk uitgebreide orgel in gebruik.
De president-kerkvoogd, de heer. J. de Haan opende deze dienst met het lezen van Psalm 150 en gebed.
In zijn toespraak riep hij de vele genodigden een hartelijk welkom toe. Onder de genodigden waren burgemeester en wethouders van Ameide en Tienhoven, kerkeraad en kerkvoogdijen van de Hervormde gemeente van Ameide en Tienhoven.
Vertegenwoordigers van de Gereformeerde kerk en de Chr. Gereformeerde kerk in Ameide. De orgelbouwers Slooff uit Ouderkerk a.d. IJssel, de adviseur W. Hülsmann uit Amersfoort. De firma van Vliet uit Ameide, die de bouw van de orgelkas verzorgde. De firma van Vliet uit Gouda die het houtsnijwerk maakte en de firma van Beest uit Vianen die het schilderwerk verzorgde. Verder waren aanwezig- vertegenwoordigers van het orgel-, verjarings-en anjerfonds en andere die hun medewerking verleend hebben om de gelden voor het orgel bijeen te brengen.
In Memoriam
Op donderdag 15 maart was er zekerheid over het feit dat Ben Crezée ongeneeslijk ziek was en dat hem niet meer véél tijd beschoren zou zijn.
De verslagenheid bij de familie Crezée was groot. Een verslagenheid die binnen zeer korte tijd het personeel en de gehele gemeenschap van Ameide en Tienhoven beheerste.
Het ligt niet in de aard van de Crezée’s om over belangrijke zaken geheimzinnig te doen, zij zien ze liever duidelijk onder ogen en zoals zij altijd bereid waren hun geluk en levensblijheid met anderen te delen, zo mochten wij allen dit leed met hen delen.
Het is indrukwekkend hoe snel Ben na het verpletterende nieuws begon met de verwerking ervan en dus met de aanvaarding.
Al na enkele uren was hij het die anderen troostte en kracht gaf om door te gaan. Tot het allerlaatst is Ben zo moedig gebleven. Met zijn vrouw en de kinderen is alles wat besproken moest en kon worden direct vooral door Ben zelf bespreekbaar gemaakt. Velen kwamen hem opzoeken en als een bezoeker zijn tranen niet kon bedwingen aan het ziekbed, beurde Ben hem op.
Tot op het laatst is Ben betrokken gebleven bij anderen, had hij wezenlijke belangstelling voor de problemen en vaak in verhouding kleine ongemakken van die anderen. Op de avond voor hij overleed vroeg hij nog naar de gang van zaken in de drukkerij.
Hij heeft zichzelf volledig weggecijferd.
Op 3 april 1984 ’s avonds om elf uur overleed Benjamin Crezée op de leeftijd van vieren-vijftig jaar. Er was een eind gekomen aan het leven van een gelukkig mens, na een huwelijk van eenendertig jaar met Nelly van Nes, waarin hij drie dochters op een evenwichtige wijze volwassen zag worden. De dochters brachten hun partners mee, waar hij zeer gelukkig mee was. Ook de kleinzoon was zijn trots.
De levensblijheid en het geluk dat hij uitstraalde deelde hij mede aan wie hij maar kon. Het meest kenmerkend voor Ben was zijn bewogenheid, zijn oprechte belangstelling voor bijna iedereen.
Hij was een mens onder de mensen, die zonder enige hoogmoed wezenlijk naast een ander kon gaan staan.
Hij was een vriend van allen, altijd bereid ieder aan te horen. Wie een beroep op Ben Crezée deed, deed dat nooit tevergeefs.
Hij had dan ook een ongelooflijke energie waarmee hij tomeloos dynamisch, op het roekeloze af, omsprong. Hij voelde de jaren niet. Bij feestjes zat hij het liefst bij de jongeren.
Zuchtend vervoegde hij zich dan weer bij “de oude hap”.
Drie jaar geleden deed hij op een racefiets mee aan de wielerronde van Ameide.
Zelf vond hij dat hij het er kranig had afgebracht, hij zag deze prestatie dan ook als de bevestiging van zijn jeugdig élan. Welk een teleurstelling toen hij over de streep kwam en hem toegevoegd werd: “Ah, daar hebben we Opa ook”.
Vrijwilligers aktief in de Zederik
AMEIDE – In verband met de steeds stijgende werkloosheid worden er in alle delen van het land vrijwilligersprojecten opgestart. Zo ook in Ameide. Sinds 12 december 1983 zijn negen werklozen aan het werk in de Zederik. Zij bewerken daar de grienden, waar al jaren niets meer aan gedaan wordt.
